Nasca bezoek je voor de Nascalijnen. En deze bekijk je best vanuit de lucht. Ik had mijn vlucht al de dag voordien geboekt via mijn hotel in Nasca. Ik werd afgehaald aan het busstation, kon nog net mijn rugzak afsmijten in het hotel en was al weer op weg naar de luchthaven. Daar maakte ik kennis met de drie Britten (een koppel en een alleenreizende dame), waarmee ik samen in het Cesna vliegtuigje ging stappen om de mysterieuze lijnen te bewonderen. De lijnen werd omstreeks 200 tot 900 BC aangelegd en bleven zeer goed bewaard wegens het klimaat van de regio. In deze uitloper van de Atacama woestijn is het bijna altijd windstil en valt er nauwelijks regen.

​

Vooraf had ik allerlei horrorverhalen gehoord over misselijkheid tijdens het vliegen, maar dat viel allemaal mee. Het is wel zo dat het vlieguigje eerst helemaal links gaat hangen, zodat de personen links in het vliegtuig een mooi zicht hebben op de figuren, en dan helemaal rechts voor de passagiers aan de rechterkant. Door deze maneuvers hadden we een heel goed zicht op de astronaut, de aap, de spin, en zoveel andere figuren. Het weer was bovendien perfect, en de vlucht was dus meer dan geslaagd! Opnieuw heel indrukwekkend.

De figuren zijn zo immens groot, en toch perfect getekend en symmetrisch. Het is echt wonderbaarlijk hoe ze dit voor elkaar hebben gekregen. De Pan American Highway loopt pal door het midden van de vlakte met figuren en nergens worden ze afgeschermd. Je vraagt je dus wel af of deze historisch zo waardevolle site wel met de nodige aandacht wordt behandeld door Unesco en de Peruviaanse overheid.

Helemaal happy ging ik terug naar het hotel samen met het Britse meisje dat er eveneens logeerde. Zij nam de dag nog de bus naar Arequipa maar wou toch nog een bezoek brengen aan het Chauchilla Cementario. En ik besloot haar te vergezellen.

 

Het werd een vreemde ervaring. Het kerkhof, gelegen in een woestijnvlakte, omringd door bergen, bevat graven die meer dan 2000 jaar oud zijn. Een vijftigtal jaar geleden werden deze leegggeroofd door de lokale bevolking, waardoor een deel van de graven open kwamen te liggen en de gemummificeerde lichamen zichtbaar werden. Zo kan je een vijftiental mummies bekijken, elk begraven in foetushouding en perfect bewaard door de klimatologische omstandigheden. Ook de kleding en de offerandes, zoals mais in keramische kommen, zijn nog in hele goede staat. Het merendeel van de lijken zijn shamans omdat Nasca in die tijd een belangrijk religieus centrum was. Het deed raar om foto's te nemen van die mensen die 2000 jaar geleden geleefd hebben. Bij sommigen waren zelfs nog hun teennagels te zien. Dat er nog tientallen andere graven zijn is duidelijk te merken. Overal waar je kijkt zie je menselijke beenderen en textiel die naar de oppervlakte komen. Een redelijke lugubere plaats.

​

Opgelet: de foto's zijn wat griezelig, vooral voor de kindjes.