Ik boekte opnieuw een toer langs verschillende bezienswaardigheden in Cuzco. In tegenstelling tot de vorige toer, geldde hier meer het principe van 'Volg de gids met het gele vlaggetje'.

Eerste stop was Q'orikancha, een belangrijk Inca tempelcomplex, gewijd aan de god van de zon. De muren en vloeren waren ooit bedekt met goud, tot de Spanjaarden dit hebben verwijderd. Zij verbouwden het complex en gebruikten het ook zelf voor religieuze doeleinden.

Het was super interessant, alleen vond ik dat de gids er iets te lang over deed. Alle uitleg in het Spaans trouwens!

Naar stop 2 keek ik het meeste uit: Sacsayhuaman ('Sexywoman'). Het complex, met de zig-zag stenen muren, is zichtbaar vanaf Cuzco. Het vormt het 'hoofd' van de poema, de figuur volgens dewelke Cuzco gebouwd werd. Eigenlijk weet men tot op heden niet goed waarvoor Sacsayhuaman gebruikt werd. Mogelijk als opleidingsplaats voor soldaten, mogelijk als tempel. Mindblowing is hoe men er in 1440 in slaagde om de enorme stenen op die locatie te krijgen, en om deze perfect op elkaar te laten passen.

Vanaf de site had je een mooi zicht op het lager gelegen Cuzco.

Tambomachay, stop nr 3, was een indrukwekkend Incabad op gebouwd in 3 niveaus. Het watercomplex werd vooral gebruikt voor ceremoniële doeleinden. Ondertussen werd het al donker, de gids bleek inderdaad wat te lang te babbelen zodat ik in de bus bleef tijdens de laatste stop (Qenko). In het donker kan je er immers niet veel van maken, he.

Terug in Cuzco haastte ik me naar het busstation voor de nachtbus naar Arequipa. Met de bus reizen door Peru is echt niet normaal. Het lijkt op een vlegreis, maar dan veel comfortabeler. De busmaatschappij controleert bij het instappen je paspoort terwijl je gefilmd wordt. De zeer goedzittende en malse zetels (cama) kan je zo ver naar achter schuiven dat je languit kan liggen. Net zoals in een vliegtuig heeft iedereen zijn eigen mediascherm voor zich, met toegang tot het internet, films, spelletjes, …. Aan boord krijg je een warme maaltijd en een drankje geserveerd. De snelheid van de bus wordt weergegeven op een elektronisch scherm, en van zodra de bus de 90 km/h overschrijdt, klinkt er een subtiel alarm. Het Peruviaans verkeer is berucht, maar de heel betrouwbare, duurdere (relatief naar Belgische norman) maatschappijen werken met verschillende chauffeurs die afwisselend rijden. Ze hechten heel veel belang aan veiligheid. En zo kon ik rustig mijn oogjes toe doen en lekker slapen.