Vlak voor de kust van Paracas liggen de Islas Ballestas a.k.a. The poor men's Gallapagos.

​

Een bootje brengt je naar de eilanden die nokvol vogels, pelikanen, jan-van-genten, … zitten. Echt een geweldig zicht. Daarnaast vind je er ook tientallen zeehonden (met kleintjes!) en pingiuns. Dat vond ik natuurlijk weer geweldig. Net op dat moment kreeg mijn fototoestel weer wat kuren. Ik vrees dat dit het laatste jaar is dat het toestel zal meegaan. Gelukkig heb ik steeds mijn smartphone als back-up.

Op de Ballestaseilanden wordt ook nog steeds guano (vogelmest) gewonnen. Om de vijf jaar wordt de laag guano van het eiland geschept en als mest verkocht.

​

Als je wegvaart vanuit de haven van Paracas zie je na een aantal minuten een gigantische tekening in de zandduinen langs de kust: de Kandelaar of El Candelabro. In Peru is dit het beroemdste geoglief na de Nasca-lijnen. Het ontstaan of het doel van dit geoglief is tot op de dag van vandaag een groot raadsel.

​

Terug aan land deed ik een wandeling langs de kust, gevolgd door een serieuze handwas (moest er van profiteren dat ik een balkon had om de was te drogen), en sloot ik de dag af aan de rand van het zwembad.