' s Middags nam ik de eerste bus richting Huaraz. Tijd zat dus om rustig in te pakken en nog een uitstap te doen naar het natuurreservaat van Paracas. Het gebied is vooral gekend voor de vele vogels, zoals flamingo's (de we in de verte zagen) en pelikanen, en de uitzonderlijk mooie kustlijn. Naast grillige rotsformaties heb je er bv. ook een strand met rood zand. Het was plezant om uit te waaien aan de zee en de vertrekkende vissersboten uit te zwaaien.

​

Om 16u00 was het tijd voor de bus naar Lima, waar ik vervolgens op de nachtbus naar Huaraz zou stappen. Een fijn aspect aan het reizen per bus in Peru, is dat je je rugzak op voorhand moet inchecken. Net zoals in een luchthaven. Je stapt naar de incheckbalie en je krijgt een papiertje ter identificatie van je bagage. Hierdoor ben je dadelijk van je rugzak verlost bij een transit. Weer een ding minder om op te letten!

​

Ik was te laat om een VIP-plaats te reserveren in de nachtbus en moest genoegen nemen met een ordinaire plaats. Maar het is natuurlijk geen enkel probleem voor een reiziger zoals ik, je moet er immers steeds naar streven om te reizen zoals de lokale bevolking, nietwaar. Tsss, maar na een rit van 8 uur voel je je leeftijd wel. Pijn in de onderrug, kramp in de benen, knauw in het humeur. :-) Ik laat het authentieke backpacken in het vervolg toch maar over aan mijn jongere reisgezellen.

 

Maar dat werd allemaal beter toen ik Huaraz ontdekte. Een relatief klein stadje omringd door sneeuwbergen! Ik verwacht veel van de uitstappen die ik de volgende dagen gepland heb: fantastische natuur, turquoise meren, gletchers, …. Hopelijk blijft het weer zo goed als vandaag maar in de bergen weet je nooit. Het weer kan hier minuut per minuut omslaan.

​

En ondertussen besloten om een dagje langer te blijven in Huaraz. Want op de dag dat ik wou vertrekken waren de VIP-plaatsen in de bus al uitverkocht :-). Mijn hotel is trouwens gelegen boven een van de beste resto's van Huaraz. Dat maakte het besluit nog gemakkelijker. :-)